ความจริงที่โลกเมิน

เมื่อเด็กหนุ่มเด็กสาววัย 17 ปีจำนวน 12 คน ทั้งหมดเป็นนักเรียนชั้นม. 5 ของโรงเรียนปัญโญทัย แยกย้ายกันออกเดินทางไปทั่วทุกสารทิศของแผ่นดินไทย ตั้งแต่เชียงรายไปจนถึงตรัง และจากสกลนครจรดตาก ในระหว่างเดือนกันยายน - ตุลาคม 2551 เพื่อเรียนรู้ประสบการณ์ชีวิตและความจริงที่เกิดขึ้นในสังคมไทย พวกเขาได้พบสิ่งที่ไม่เคยพบ ได้เห็นสิ่งที่ไม่เคยเห็น และได้เรียนรู้ถึงความทุกข์เข็ญของผู้ยากไร้ในสังคมเป็นจำนวนมาก ในขณะเดียวกัน พวกเขาก็ได้พบกับผู้กล้าอีกจำนวนไม่น้อย ที่ทุ่มเททำงานช่วยเหลือผู้ทุกข์ยากเหล่านั้นโดยไม่ย่อท้อ สิ่งเหล่านี้ก่อเกิดเป็นแรงบันดาลใจ ผลักดันให้พวกเขาถ่ายทอดประสบการณ์ที่พานพบออกมาเป็นเรื่องราวของ "ความจริงที่โลกเมิน" โดยหวังว่าความพยายามของพวกเขาในครั้งนี้ จะเป็นประดุจลำแสงน้อยๆ อันลางเลือนที่ประสานแสงแห่งรักของผู้กล้าเหล่านั้น เพื่อให้สังคมได้เห็นได้รับรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ในขณะนี้เพิ่มขึ้นอีก,,,แม้เพียงเล็กน้อยก็ยังดี

-ความจริงที่โลกเมิน-

 

สารบัญ

ฤาชีวิตพวกเขามีค่าแค่เพียงครึ่งเดียว

เพราะที่มาอยู่ที่นี่แล้วจะร่มเย็นเป็นสุข

ในฝันอันยิ่งใหญ่

ด้อยโอกาสใช่ด้อยค่า

โลกนี้มีรักแท้ให้หนูบ้างไหม?

ทางสายนี้ยังมีแสงสาดส่อง

จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดิน

อีกแง่มุมหนึ่งของชีวิต...ที่ไม่เคยคิดว่าจะไปพบเจอ

ณ บ้านนานา

ชีวิตพิเศษในสังคมธรรมดา

บ้านหลังนี้ยังมีความหวัง

ม่อนแสงดาว ขุนเขาแห่งความหวัง

ความรักกลางโลกมืดมิด

บ้านหลังสุดท้ายของชีวิตที่ถูกลืม

ประสบการณ์เศร้าๆ กับคำบอกเล่าซื่อๆ

คุกนี้ไม่มีประตูกั้น

ยังมีอนาคตที่ริมขอบแผ่นดินไทย

ก้าวย่างใหม่บนทางสายเดิม

กว่าจะถึงวันนั้นก็สายเกินไปเสียแล้ว

ศูนย์อินแปง,,,พระอินแปลงหรือคนสร้าง

บทเรียนตามรายทางแห่งชีวิต

คำขอบคุณจากใจ